De grens tussen leven en dood is klein op Pasen, ooit heb ik geleerd dat Jezus verrezen is op deze dag. In ons voedselbos zien we dat ook, het lijkt wel of de natuur zichzelf verrijst uit de winter. De bomen botten, de bloesems ontluiken en overal schieten vaste planten uit de grond vanuit het niets. Tussen al het zaai en plantwerk in de moestuin vond ik op deze dag tijd om 30 boomstronken te enten met 6 soorten paddenstoelen. 4 soorten oesterzwam, populierleemhoed en fluweelpootjes.
Paddenstoelen zijn de vrucht van de schimmels die ik met veel geboor en gehamer in de populierenstammen aanbreng. Afgezegeld met een fijn laagje raapzaadwas.
De schimmels mogen zich zo bedienen van het gekapte hout om zo nieuw leven te scheppen van dat wat dood is. Magisch toch? Het vraagt nog wat geduld, een jaartje of zo en dan schieten die paddenstoelen als paddenstoelen uit het hout! Zo krijgt ons voedselbos weer een extra smakelijke functie bij. Als het hout opgegeten is door de schimmel, mag het verder verteren om de bodem te voeden en zo onze bomen voorzien van de nodige voedingsstoffen. Zo is de cirkel weer rond. Het voelt als een zege om dicht bij leven en dood te staan als deel van, en werkend in de natuurlijke omgeving van een voedselbos.
Comments